Το αίμα μου είναι κρασί που χύθηκε στο χώμα
και φύτρωσε απ’ τα έγκατα ένα μικρό αμπέλι
Τρυγήθηκε από τα παιδιά ένα πρωί τ’ Αυγούστου
κι έφτιαξαν κόκκινο κρασί γλυκό, γλυκό σαν μέλι

Ω, είμαι άρχοντας θεός κύρης της πλάσης όλης
Μες στους αιώνες θα γυρνώ από κρασί σε αίμα
και από αίμα σε κρασί όλους να τους μεθάω
και της ζωής μας το φθαρτό θα δείξω ότι είναι ψέμα

Και πάλι ξανακύλησα σε ανθρώπου τη φλέβα.
Έκανα μάγουλο αγοριού να ροδοκοκκινήσει
Έκανα στόμα ντροπαλό να πει μεγάλα λόγια,
έκανα χέρι άτολμο κορμί να ψηλαφίσει