Απόψε μελαγχολικός
τα πίνεις ξεροσφύρι
μα της γυναίκας ο καημός
δε σβήνει στο ποτήρι

Κάθε ανάμνηση παλιά
σε νέα σβήνει αγκαλιά
σε νέα σβήνει αγκαλιά

Μη ματώνεις παλληκάρι μου τα χείλια
μη σε τρώει το παράπονο κι η ζήλια
κι αν σου είπε ότι άλλον αγαπάει
ένα δάκρυ σου, κι αυτό πολύ της πάει

Η θάλασσα και η φωτιά
αφήνουνε σημάδια
μα της γυναίκας η ψευτιά
τα κάνει όλα ρημάδια

Άκου αν θες μια συμβουλή
ξέχνα πριν κλάψεις πιο πολύ
ξέχνα πριν κλάψεις πιο πολύ

Μη ματώνεις παλληκάρι μου τα χείλια
μη σε τρώει το παράπονο κι η ζήλια
κι αν σου είπε ότι άλλον αγαπάει
ένα δάκρυ σου, κι αυτό πολύ της πάει