Με τυλίξανε τα φίδια
που δεν τηλεφώνησες
μαύρες σκέψεις, μαύρη ζήλια
της αγάπης φόνισσες

Δεν μπορώ να το δαμάσω
το θηρίο μέσα μου
είμ’ εγώ το βατραχάκι
κι είσαι η πριγκηπέσσα μου

Σ΄ αγαπώ μ΄ αυτόν τον τρόπο
μη σου κακοφαίνεται
από φόβο μη σε χάσω
η καρδιά τρελαίνεται

Όχι, όχι μη θυμώνεις
μη χαλάς το κέφι σου
είμαι νύχτα μα σου δίνω
το φεγγάρι ντέφι μου