Πήρα απ την άσφαλτο χρώμα κι απουσία
χόρεψα ζειμπέκικο πάνω στο χαμό
στίχους πως τραγούδησα για την αθανασία
κι όλα τα πισεύω μου ς ένα μισεμό
Κέρινα τα χέρια μου κρατούσαν μια εικόνα
σκιαγμένα από τα μάτια μου φεύγαν τα πουλιά
συλλείτουργο θελήσανε μες στο ροδόνα
κι η ψυχή στα δόντια μου δεν έβγανε μιλιά
Φέρε μες στη χούφτα μου λαγαρό το αίμα
το βλέμμα φέρε φέρε μου φέρε το σφυγμό
ζωής Αρχάγγελος σε χορού το γέρμα
ύπνου τα ραγίσματα ς ένα σπαραγμό
Κέρινα τα χέρια μου κρατούσαν μια εικόνα…
Νύχτες με τραντάγματα γράφεται το σβήνω
μέδουσας τσιμπήματα πάλη σε ψυχή
διαδρομές υπόγειες δες πως καταπίνω
κοίτα πως βασθιέται τώρα η αντοχή
Κέρινα τα χέρια μου κρατούσαν μια εικόνα..