Από τον ύπνο ξύπνα με άμα κοιμάμαι σκλάβος
Πλούτο κι αν έχει το όνειρο αλήθεια σου γυρεύω
Μα αν κοιτάς κι εγώ κοιτώ με ορθάνοιχτα τα μάτια
Δες το ξημέρωμα πως σκάει μέσα απ’ τη χαραμάδα
Σκάει σαν πυροτέχνημα σαν πυρωμένος θόλος
Κι ανθίζει η γη βγαίνει καρπός κι είναι ο πλούτος όλος

Το χρόνο αν θελεις να νικώ αγάπαμε στα αλήθεια
Αλλιώς θα χαράμι θα γυρνώ θα ζω από συνήθεια
Αν θα μου δώσεις δυο φιλιά θα δώσω παραπάνω
Δίπλα σου θα ΄μαι ολόχαρος ερωτευμένος μάγος
Μάγος που έρχεται κρυφά μέσα στην κάμαρά σου
Για να σε κάνει διάφανη να δει τα μυστικά σου

Όσα κι αν έχεις στη ζωή θα φύγουν θα περάσουν
Μένει μονάχα ο καρπός που βγαίνει στην καρδιά σου
Να τον ποτίζεις με χαρές να τον ποτίζεις λύπες
Να βγάζει κόκκινο κρασί να βγάζει μαργαρίτες
Να τον κλαδεύεις με στοργή να βγαίνουν τα μεράκια
Να του σκαλίζεις τις πληγές να βγαίνουν τραγουδάκια