Στις τρεις τη νύχτα ξαφνικά
την πόρτα μου χτυπάς
μου λες πως νιώθεις μοναξιά
κι ακόμα μ’ αγαπάς.

Δυο μήνες ούτε μια φορά
δεν ρώτησες αν ζω
μα τώρα είναι πια αργά
δεν θέλω να σε δω.

Δεν υπάρχεις πια για μένα
μ’ αγαπάς, δεν σ’ αγαπώ
έχεις κάνει τόσα λάθη που δεν συγχωρώ.
Δεν υπάρχεις πια για μένα
έχω αλλάξει από καιρό
δεν υπάρχεις πια για μένα, φτάνει ως εδώ.

Στις τρεις τη νύχτα ξαφνικά
σ’ ακούω να μου λες
για όσα γίνανε παλιά
πως νιώθεις ενοχές.

Δεν γίνεται να ξαναρθείς
λυπάμαι δεν μπορώ
για αυτό λοιπόν μην προσπαθείς
δεν θέλω να σε δω.

Δεν υπάρχεις πια για μένα
μ’ αγαπάς, δεν σ’ αγαπώ
έχεις κάνει τόσα λάθη που δεν συγχωρώ.
Δεν υπάρχεις πια για μένα
έχω αλλάξει από καιρό
δεν υπάρχεις πια για μένα, φτάνει ως εδώ.