Και τώρα που ανοίξαμε την πόρτα που θα πάμε
Σε ποιους ίσκιους δροσιά θα αναζητάμε
Μα τα πόδια πονάνε
Και οι ώρες περνάνε
Που πάμε

Και τώρα που ανοίξαμε τα φώτα τι θα δούμε
Συνήθισαν τα μάτια στο σκοτάδι να κοιτούνε
Και είναι η πόλη μου ξένη
Η χαρά μου χαμένη
Που πάμε

Η χαρά μου πως σπάει
Σε κομμάτια και πάει
Που πάμε
Είμαι εδώ περιμένω
Της ζωής μου το τρένο
Φοβάμαι

Και τώρα που βρεθήκαμε και πάλι τι θα πούμε
Πρέπει από την αρχή να γνωριστούμε
Να σου πω καλημέρα
Πως περνάω τη μέρα
Πως ζούμε

Και τώρα που μάθαμε απ την αρχή να περπατάμε
Άραγε θυμόμαστε να πολεμάμε
Θα γκρεμίσουμε τα τείχη
Θα ανεβάσουμε το πήχη
Θα ζούμε

Και τώρα που ανοιξαμε τη πόρτα, ας βγούμε…