Πέφτει μια σιωπή
στις συννεφιές όλου του κόσμου
άσ’ τη σιωπή
άσ’ τη να βρέξει τώρα φως μου,
άσ’ τη σιωπή.

Πέφτει μια σιωπή
στα σώματα μας να κυλήσει
άσ’ τη σιωπή
για μας εκείνη να μιλήσει,
και ν’ ακουστεί.

Τι πας να μου πεις και τι να πω
δεν έχει λέξεις πια μετά το σ' αγαπώ.
Το αχ της σιωπής κι είν’ αρκετό
δεν έχει λέξεις πια μετά το σ' αγαπώ,
μετά το σ' αγαπώ.

Να ‘σαι πάντα εκεί
λέει το βάθος των ματιών μας,
άσ’ τη σιωπή
να περιγράψει τ’ όνειρο μας,
και ν’ ακουστεί.

Να ‘σαι πάντα εκεί
λέει ένα τρίξιμο στην πόρτα,
λέει η σιωπή
να ‘σαι για πάντα όπως πρώτα,
λέει η σιωπή.

Τι πας να μου πεις και τι να πω
δεν έχει λέξεις πια μετά το σ' αγαπώ.
Το αχ της σιωπής κι είν’ αρκετό
δεν έχει λέξεις πια μετά το σ' αγαπώ,
μετά το σ' αγαπώ.