Μεσάνυχτα μηδενίζονται οι λέξεις
στάζει βροχή απ’ της τρύπες της σκέψης.
Όνειρα που δεν τόλμησα ακόμα
εδώ σας έχω αφήσει ανοιχτό το σώμα.

Ελάτε όνειρα μου, ελάτε.
Ελάτε φτιάξτε μου μια θάλασσα στεριά,
να βαδίσω πάνω στα νερά
μέσα από άγνωστα κοχύλια αστραφτερά
πρώτη φορά.

Ελάτε δώστε μου μια θάλασσα στεριά,
βάζω τη γαλάζια μου καρδιά
να περπατήσω στης ζωής μου τα βαθιά
πρώτη φορά.

Μεσάνυχτα μια μεγάλη σταγόνα
πέφτει βαριά απ’ το μάτι στο στόμα.
Μπόρεσα πριν ολότελα κλείσω
εδώ το κέλυφος μου να τσακίσω.

Ελάτε όνειρα μου, ελάτε.
Ελάτε φτιάξτε μου μια θάλασσα στεριά,
να βαδίσω πάνω στα νερά
μέσα από άγνωστα κοχύλια αστραφτερά
πρώτη φορά.

Ελάτε δώστε μου μια θάλασσα στεριά,
βάζω τη γαλάζια μου καρδιά
να περπατήσω στης ζωής μου τα βαθιά
πρώτη φορά.