Είναι αργά
μου λες ψιθυριστά
λες κι έχεις γίνει
ένα με το σκοτάδι.

Τόση αγάπη
πως χωράει σ’ ένα φιλί
όλου του κόσμου τα καλά
σε ένα χάδι.

Σίμωσε και κοιμήσου τώρα
έξω ζυγώνει το πρωί
κι ο ήλιος καμιά χαραμάδα
θα ζητάει μέσα να μπει.

Τα χείλη κρύωσαν
το κορμί χαλάρωσε
κι οι δυο κοιτάζουμε
την κάφτρα του τσιγάρου.

Κι οι δυο ακούμε
το ρολόι να μετρά
τα δευτερόλεπτα
στην αγκαλιά ο ένας του άλλου.