Έχω δύο μάτια που δεν κοιτούν
Έχω δύο χείλη που δε μιλούν
Είμαι ένα κορίτσι τρομακτικό
Που ό,τι και να πω δεν το εννοώ
Λένε, λένε, λένε πως σε λένε Τρομακτικό

Ο γιατρός όλο ρωτάει «Τι έχει το παιδί;
Σε κανέναν δε μιλάει, δε θέλει να μας πει».
Ο γιατρός όλο ρωτάει, «Τι έχει το παιδί;
Έρχομαι να του το δώσω».
Ο γιατρός όλο ρωτάει, «Τι έχει το παιδί;
Τι είν’ αυτό που θέλεις τόσο;»

Έχω δύο μάτια που δεν κοιτούν
Έχω δύο χείλη που δε μιλούν
Είμαι ένα κορίτσι τρομακτικό
Που ό,τι και να πω δεν το εννοώ
Λένε, λένε, λένε πως σε λένε Τρομακτικό
Ο γιατρός όλο ρωτάει «Τι έχει το παιδί;
Σε κανέναν δε μιλάει, δε θέλει να μας πει».
Ο γιατρός όλο ρωτάει, «Τι έχει το παιδί;
Έρχομαι να του το δώσω».
Ο γιατρός όλο ρωτάει, «Τι έχει το παιδί;
Τι είν’ αυτό που θέλεις τόσο;»
Ο γιατρός όλο ρωτάει, «Τι έχει το παιδί;
Σε κανέναν δε μιλάει, δε θέλει να μας πει».
Ο γιατρός όλο ρωτάει, «Τι έχει το παιδί;
Έρχομαι για να προφτάσω».
Ο γιατρός όλο ρωτάει, «Τι έχει το παιδί;
Τι είν’ αυτό που θέλεις, Τάσο;»

Θέλω δύο μάτια να μην κοιτούν
Θέλω δύο χείλη να μη μιλούν
Είμαι ένα αγόρι τρομακτικό
Που ό,τι και να πω δεν το εννοώ
Λένε, λένε, λένε πως σε λένε Τρομακτικό