Ρωτάς πώς με λένε κι αν θέλω νερό
Σώπα κι άγγιξέ με, σε παρακαλώ
Θέλω να ‘σαι σιωπηλή, όχι με την έννοια του να μην μιλάς πολύ,
αλλά με την έννοια του να είσαι μπουκωμένη
Θέλω να ‘μαι σιωπηλός, γιατί είμαι σεξιστής και άνθρωπος κακός
Και κρατάω την αλήθεια με σένα φιμωμένη
Όχι, όχι πάλι, όχι

Χαρά είναι η λύπη κι ο φόβος θυμός
Ο πόνος θα φύγει, αν σβήσεις το φως
Θέλω να σε αγαπώ, όχι μες την έννοια του να σου κάνω ένα καλό,
αλλά με την έννοια του να είσαι καυλωμένη
Θέλω να σε προσκυνώ, να ζω μέσα απ’ τα μάτια σου και να ‘μαι αυτός εγώ
Αυτός που σε γεννάει, αυτός που σε γαμάει, αυτός που σε πεθαίνει
Όχι, όχι πάλι, όχι

Ρωτάς τι έχω πάλι κι εγώ σου εξηγώ:
σκατά στο κεφάλι, καρδιά στο κενό
Ρωτάς ποιοι είναι οι λόγοι, ποιος είμαι εγώ
Όχι, πάλι όχι, σε παρακαλώ
Όχι, όχι πάλι, όχι

Πώς σε λένε; Θέλεις νερό; Τι έχεις πάλι; Είσαι κακός;