Κλαις, γελάς,
δεν μπορώ, να καταλάβω τι θέλεις
πες μου τι, σου αλλάζει το βλέμμα
και κάνει ξανά
την αλήθεια μου ψέμα.

Στον πανικό της ψυχής σου
φωνάζω, άκουσέ με αν θέλεις
είμαι εδώ, για να σου πω ένα νέο
παρελθόν είμαι
και δεν τρομάζω.

Κι αν τα όνειρά μου σβηστήκαν,
εσύ μπορείς καινούργια να φέρεις
κι αν οι ελπίδες χαθήκαν
εσύ ξανά το φως θ’ ανατέλλεις.

Κι αν για σένα δε μετράει
πως σ’ αγαπώ, και μ’ αυτή σου την τρέλα
όμως να θυμάσαι, πως τα λόγια πετάνε
μα η καρδιά
σαν φτερουγίσει μεθάει.

Κι αν τα όνειρά μου σβηστήκαν,
εσύ μπορείς καινούργια να φέρεις,
κι αν οι ελπίδες χαθήκαν,
εσύ ξανά, το φως θ’ ανατέλλεις.