Με συννεφιά ξεκίνησα
μ' ομίχλη ταξιδεύω
μα η δική μου η καρδιά
έχει αράξει στη στεριά
κι εγώ κι εγώ με κύματα παλεύω

Από λιμάνι σε λιμάνι
ένας καημός, ένας καημός μ' ακολουθεί
κι η ζωή μου μοιάζει καράβι που βουλιάζει
σε πέλαγο βαθύ

Δε με τρομάζουν κύματα
τυφώνες και μπουρίνια
περνούν οι ώρες μου βαριές
κι όλο κοιτάζω τις στεριές
από, από, από τα φινιστρίνια

Από λιμάνι σε λιμάνι
ένας καημός, ένας καημός μ' ακολουθεί
κι η ζωή μου μοιάζει καράβι που βουλιάζει
σε πέλαγο βαθύ

Από λιμάνι σε λιμάνι