Μη με ρωτάς αγάπη μου
πως βλέπω αυτό το κόσμο
φεγγάρι στο παράθυρο
βασιλικό και δυόσμο.

Μη με ρωτάς απ' τη ζωή
δικό μας τι κρατάμε
το χέρι σου στο χέρι μου
κι ο δρόμος που τραβάμε.

Μέσα μας γη και ουρανός
κι η αγάπη μας καμίνι
κόλαση και παράδεισος
πόλεμος και ειρήνη.

Κι αν το κακό είναι ψηλά
και το καλό στο πάτο
κάνε λιγάκι υπομονή
θα 'ρθουν τα πάνω κάτω.

Στη ραγισμένη μας ψυχή
αρχαία χαραμάδα
και ένας ήλιος σα Θεός
κάποτε στην Ελλάδα.

Την καρδιάς σου άκου μόνο
έλα έξω από το χρόνο
η ζωή μας πως αλλάζει
σ’ αγαπώ δε με τρομάζει.