Την ώρα που ανασαίνω την ανάσα σου
και φτάνει η στιγμή μας η μεγάλη
την ώρα που όλα γύρω είναι μια ζάλη,
την ώρα που αγκαλιά σου με κρατάς
και μου ζητάς να σ’ αγαπήσω πάλι.

Είναι τα μάτια σου κλειστά
τα χείλη σου υγρά, ζεστά και τρέμει το κορμί σου
και σ’ αγαπάω σταλιά σταλιά
κι ακούγονται στη σιγαλιά οι αναστεναγμοί σου.
Οι αναστεναγμοί σου.

Την ώρα που τα λογικά μας χάνουμε
και γίνεται ηδονή η κάθε στιγμή μας,
την ώρα που μας λιώνουν οι καημοί μας
την ώρα που αγκαλιά σου με κρατάς
την ώρα αυτή που είναι η ζωή δική μας.

Είναι τα μάτια σου κλειστά
τα χείλη σου υγρά, ζεστά και τρέμει το κορμί σου
και σ’ αγαπάω σταλιά σταλιά
κι ακούγονται στη σιγαλιά οι αναστεναγμοί σου.
Οι αναστεναγμοί σου.