”Μάγκα μου άστα να πάνε, οι έρωτες με κυβερνάνε

φουρτούνα στο μυαλό μου, σαν θύελλες ξεσπάνε


Μάγκα μου άστα να πάνε άλλα λόγια δεν χωράνε

όλοι oι τρελοί του χωριού μόνο με μένανε γελάνε…”

Μια ανοιξιάτικη βόλτα στα ερωτικά Εξάρχεια! Την αθηναϊκή συνοικία με το ιδιαίτερο χρώμα

τα ατέλειωτα γκράφιτι στους δρόμους και τις κρυμμένες όμορφες γωνιές. Τη γειτονιά με την

έντονη ζωή και την πλούσια πολιτιστική δράση. Κάπου μέσα στα σοκάκια περιπλανιέται ανέμελος

και ο μποέμ νέος της ιστορίας μας. Συναντά τυχαία μια χαριτωμένη δεσποινίς, την ερωτεύεται σφόδρα

και γυρίζει ο κόσμος του ανάποδα. Κατακλύζεται από έντονα αισθήματα και η μοίρα το φέρνει

να την βλέπει συνεχώς μπροστά του. Πότε στα μπαράκια της Βαλτετσίου που τριγυρνάει με τις φίλες της,

πότε στο παζάρι του Σαββάτου στην οδό Καλλιδρομίου.



”Σε είδα πήγες για καφέ με τις φίλες σου στη Βαλτετσίου


μετά σε πέτυχα ξανά, στο παζάρι του Σαββάτου στην οδό Καλλιδρομίου

Έρωτας με γυροφέρνει όπου κι αν βρεθώ, στο δρόμο σου με φέρνει,

μία κιθάρα θ’ αγοράσω απ το γιουσουρούμ και τραγούδι θα σου γράψω…”



Ο ερωτευμένος νέος περιφέρεται σαν χαμένος σε κατάσταση χαρμολύπης και μουρμουρίζει μόνος του

μουσικές και στιχάκια. Σκέπτεται να της γράψει ένα τραγούδι που θα την συγκινήσει και θα την κάνει

να έρθει κοντά του. Οι φίλοι τον έχουν πάρει χαμπάρι, ”του κάνουν πλάκα” κι αυτός δέχεται στωϊκά

τα πειράγματα τους. Τα βραδάκια όλη η παρέα μαζεύεται στα στέκια της περιοχής. Πίνουν το κρασάκι τους

αμπελοφιλοσοφώντας και εξυμνώντας τον ερώτα τις χαρές και τις λύπες της ζωής.

Είναι νέοι, είναι ανήσυχοι κι ωραίοι και η άνοιξη μοιάζει με μια όμορφη γυναίκα που τους κλείνει το μάτι…



”Βάλτε κρασί να πιούμε τον πόθο να γευτούμε

κι όλοι μας, στην Ιθάκη πριν χαράξει να βρεθούμε

βάλτε κρασί να πιούμε απ τις πληγές να γιατρευτούμε

του έρωτα πρωθυπουργοί να ανακηρυχθούμε…”