ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΤΑΝ ΣΕ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑΞΙΔΕΥΑΜΕ ΜΑΚΡΙΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΑΚΟΜΑ
ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΚΡΥΦΑ
ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΚΑΡΑΒΙΑ
ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΑΝ ΣΤ’ ΑΝΟΙΧΤΑ

ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΑΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ
ΚΙ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ ΞΑΝΑ
ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΦΙΛΙΑ
ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ‘ΡΘΟΥΝΕ ΞΑΝΑ
ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ

ΟΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΚΛΕΒΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ
ΟΛΑ ΤΑ ΣΚΟΡΠΑ
ΚΙ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΚΟΝΗ
ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΛΥΣΣΑ
ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΕΙΠΕΣ
ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΠΙΑ
ΚΙ ΟΤΙ ΘΕΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΑΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ
ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ ΞΑΝΑ
ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ‘ΡΘΟΥΝΕ ΞΑΝΑ
ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ

ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΑΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ
ΚΙ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ ΞΑΝΑ
ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ‘ΡΘΟΥΝΕ ΞΑΝΑ
ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ