Βράδυ αργά
βγαίνω μια βόλτα προς την πλατεία
μ’ ένα φίλο συντροφιά,
έχει γλυκάνει η νύχτα κι είναι ωραία
τα γιασεμιά σκορπίζουν στον αέρα
το άρωμα τους, τον έρωτα τους.

Κάποια ρεμπέτικα ακούγονται πιο πέρα
σε μια ταβέρνα σαν αυτή
συναντηθήκαμε, ερωτευτήκαμε.

Κι όμως απόψε είμαι εδώ
κι εσύ πιο πέρα
χάθηκες όπως χάθηκε η μέρα
κι εγώ έχω μείνει μ’ ένα παράπονο πικρό.

Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί.

Γιατί, γιατί, γιατί, γιατί.