Κάθε που βλέπω την αυγή τη χρυσοκεντημένη
τ' αγγελικό σου πρόσωπο στο λογισμό μου φέρνει

Όποτε θέλει η σκέψη μου στ αγκάλες σου ξωμένει
γι' αυτό δε γύρισε ποτέ και να ναι γρινιασμένη