Αυτά τα λόγια τα ‘χω ακούσει
είναι γνωστή αυτή η φωνή
έρχεται νύχτα όταν πέσει
η σιωπή!

Αυτά τα μάτια με κοιτάξαν
όπως με κοίταξες εσύ
μέσα στου κόσμου την πλημμύρα.
Άγνωστη εσύ!

Άγνωστη εσύ, έχεις δεθεί
πίσω απ’ του χρόνου τη στιγμή
και τη ζωή μου
Ίδια θωριά ίδια φωνή.

Να μου εξηγήσεις αν μπορείς.
Πες μου γιατί μ’ ακολουθείς,
μη με παιδέψεις.

Μ’ ένα φιλί μιαν αγκαλιά,
μη με πλανέψεις.

Αυτά τα χέρια με κρατάνε
όπως με κράτησες εσύ
μακριά απ’ του κόσμου την κακία,
τη βουή.

Αυτά τα χείλη με φιλάνε
όπως με φίλησες εσύ
και ρίζωσες στα όνειρά μου.
Ποια να ‘σαι εσύ;