Κάθε στάχυ κι ένα δάκρυ
κάθε ρίζα και καημός
είναι η ζωή του αγρότη
πόνος κι αναστεναγμός

Κοντά σου όμως αγάπη μου γλυκιά
ξεχνώ τις πίκρες που έχω στην καρδιά

Για σένα βασανίζομαι
να σ' έχω σε όλα πρώτη
και να 'σαι υπερήφανη
που αγαπάς αγρότη

Είναι απέραντος ο κάμπος
δίχως τέλος τα βουνά
δίχως τέλος κι ο αγρότης
τυραννιέται και πονά

Κοντά σου όμως αγάπη μου γλυκιά
ξεχνώ τις πίκρες που έχω στην καρδιά

Για σένα βασανίζομαι
να σ' έχω σε όλα πρώτη
και να 'σαι υπερήφανη
που αγαπάς αγρότη