Στα μισά Σετέμπρη μήνα τη συγκομιδή θ’ αρχίσω,
και τα κάστανα στο χώμα και στσι πέτρες θα σκορπίσω
κι αν τυχόν απ’ το χωράφι, αχ κερά μου ζάλο κάμεις
κάνε μου το το χατήρι κι έλα, έλα να συντράμεις.

Σαν η καστανιά αβγατίσει και με βγάλει στο μαξούλι
Και την καστανοκουβάρα, θα χωρίσω απ’ το καρπούλι
κι αν τυχόν απ’ το χωράφι, θα περνάς κερά μ’ απ’ έξω
στο κονάκι μέσα ελα, ελα για να σε φιλέψω.

Στ’ αλωνιού την μ-ποταμίδα, κάθε χρόνο πάει η γ-έρμη,
απ’ τα κάστανα που ρίχνω, η μισή σοδειά χαμένη
κι αν μ-περνάς απ’ το χωράφι, απ’ την ν-ταχινή ως το βράδυ,
πιάσε τσουβαλακια κι ελα να γεμοσομε-ν ομάδι.

Στσοι περιφραγμένους δέτες, έχουνε θεριέψει οι βάτοι
και τα κάστανα που πέφτουν, τα ‘χουν φάει, ανάθεμα τσοι
κι αν τυχόν περνάς κερά μου, απ’ το φτωχοκάλυβο μου,
κόπιασε, να σε φιλέψω απ’ τα κάστανα του δρόμου.

Στα μισά Σετέμπρη μήνα τη φωθιά θ αναχουμισω
με του καστανα την τέχνη οφταριές καλές θα ψήσω
κι αν τυχόν περνάς Κερά μου για ραέτι θα ετοιμάσω
της συγκομιδής το μόχθο έτσι να σε καλοπιασω

Σαν ν-τη γ-καστανιά ξεράνει του καιρού το κατσαμάκι
τσ’ αποθήκες θα γεμώσω, να ‘χω ξύλα για το τζάκι
κι αν τυχόν απ’ το χωράφι, θα περνάς κάποιο χειμώνα
Θα χω τη φωτιά αναμενη κι έλα για ζεστή κρυψώνα.

Κάνε μου κερά, παρέα
μιας κι η νύχτα δεν μ-περνά
κι έχω κάστανα στη θράκα
μα κι αισθήματα αγνά,

Τσικουδιά μες στη μποτίλια
ζυμωτό ψωμί κι ελιές
κάνε μου κερά, παρέα
δε θα κάνω ζαβολιές.