Το ζωγραφιστό καράβι, στο σαλόνι μας
σε χρυσή κορνίζα, σκαλιστή
στα ταξίδια μας τις νύχτες μας συντρόφιαζε
και με τ' άσπρα τα πανιά του μας ξελόγιαζε

Κι όλο λέγαμε μια μέρα να κινήσουμε
και τη γη μ' ένα σκαρί να καταχτήσουμε

Μα ριζώσαμε σα βράχοι, στου γιαλού τη ράχη
και τα μόνα μας ταξίδια που γευτήκαμε
ήταν κείνα τα ταξίδια στο ζωγραφιστό καράβι
που τις νύχτες της αγάπης τα ονειρευτήκαμε

Ήτανε φορές που είπες και σε πίστεψα
πως θα 'ρθουνε μέρες πιο καλές
κι όλο χρόνο με το χρόνο περιμέναμε
τη στιγμή που άλλους τόπους θ' αγναντεύαμε

Μες το χάρτη τα λιμάνια ξεχωρίζαμε
θα μπαρκάραμε και πια δε θα γυρίζαμε

Μα ριζώσαμε σα βράχοι, στου γιαλού τη ράχη
και τα μόνα μας ταξίδια που γευτήκαμε
ήταν κείνα τα ταξίδια στο ζωγραφιστό καράβι
που τις νύχτες της αγάπης τα ονειρευτήκαμε