Τι να το κάνω πως μ' αγκαλιάζεις
και μες τα μάτια γλυκά με κοιτάζεις
παλάτια θα 'χτιζα για σένα χίλια
αν δε με παίδευες μ' αυτή τη ζήλια

Δεν είναι αμαρτία
χωρίς καμιά αιτία
σκληρά να με παιδεύεις
κι άδικα να ζηλεύεις
αφού για σένα πεθαίνω και ζω

Μ' αυτή τη ζήλια θα χωριστούμε
και μες το δάκρυ κι οι δυο θα πνιγούμε
η μαύρη σκέψη σου μη σε τρομάζει
αφού είμαι πλάι σου να μη σε νοιάζει

Δεν είναι αμαρτία
χωρίς καμιά αιτία
σκληρά να με παιδεύεις
κι άδικα να ζηλεύεις
αφού για σένα πεθαίνω και ζω