Το τραγούδι που ακούγεται θλιμμένα
το εγράψανε για σένα και για μένα
καταλάβαν τι μας κάνει και πονάμε
και τον πόνο μας πικρά τον τραγουδάμε

Κυνηγημένοι σαν πουλιά στην καταιγίδα
και σαν καράβι με σπασμένη την πυξίδα
περιπλανιόμαστε κι οι δυο μες τη ζωή
και μες του κόσμου την καταφρόνια
σαν τους ζητιάνους, ζητιανεύουμε στοργή

Κάθε λέξη στην καρδιά μας μέσα μπαίνει
το παράπονο στα μάτια μας το φέρνει
λες κι ανοίξαν της καρδιάς μας το βιβλίο
και διαβάσαν τι τραβήξαμε κι οι δύο

Κυνηγημένοι σαν πουλιά στην καταιγίδα
και σαν καράβι με σπασμένη την πυξίδα
περιπλανιόμαστε κι οι δυο μες τη ζωή
και μες του κόσμου την καταφρόνια
σαν τους ζητιάνους, ζητιανεύουμε στοργή