Aιώνες τώρα
Στην piazza Marina
Στέκεται αράγιστο μνημειώδες
Φαρδύ πλατύ το σπάνιο
Εξωτικό δέντρο του Ειρηνικού
Ζει τρέφοντας μικρόκοσμους
Ανώνυμους κι ανήμερα πουλιά
Στους θρόνους των κλαδιών του
Κάθε φορά που ρίχνει
Τις ρίζες του από την κορυφή
Αυτές φυτρώνουν
Απλώνονται σαν ξύλινα πλοκάμια
Γεννούν νέους κορμούς
Ξεγελώντας
Με την φλυαρία του λιθόστρωτου
Τα βήματα της Ιστορίας