Δεν με πειράζει, είπε ο ποιητής, που δεν πούλησα ούτε
ένα αντίτυπο του τελευταίου μου βιβλίου. Μου αρκεί που
δέκα άλλοι ποιητές και διανοούμενοι, όταν τους το χάρισα,
το διάβασαν προσεχτικά και έκαναν καίριες παρατηρήσεις.
Βρισκόταν στο σπίτι τού πιο μανιώδη θαυμαστή του,
του πιο καλού του φίλου. Είδε πάνω στο τζάκι το βιβλίο
του. Σε περίοπτη θέση. Δεν είναι μαζί με άλλα σε βιβλιοθήκη.
Μόνο. Μοναδικό. Το έπιασε με δέος. Προσεχτικά.
Θα είναι λιωμένο από το πολύ ξεφύλλισμα, σκέφτηκε. Κι
ένιωσε μια παράξενη ηδονή.

Α! Δεν ήταν κομμένες οι σελίδες.