|
Στίχοι: Ζωή Σαμαρά
Μουσική: Αμελοποίητα
Είδε τον εαυτό του στο ρέμα και μας ρώτησε
η εικόνα αυτή ποιον αγαπά για ποιον υπάρχει
ποιον απειλεί;
Δεν καταλάβαινε γιατί
να είχε γίνει κατ’ εικόνα και ομοίωσίν του
Δεν ήταν Θεός δεν είχε δημιουργήσει Κι όμως
η εικόνα ήταν εκεί ερωτική απειλητική
φευγάτη
Σκέφτηκε τότε μήπως ήταν ποιητής
μήπως σμίλευε τη φωτιά και τον αέρα
μήπως ποιούσε λέξεις με το εφήμερο
Ποιητή σ’ έχουν διώξει από πόλεις και ουτοπίες
Έχουν τόσα ειπωθεί για σένα από εσένα
όλα εκτός από αυτό που είναι κρυμμένο στη ματιά σου
Απ’ όλους εμάς μόνος εσύ αφήνεις την εικόνα σου
να σε δημιουργήσει
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 30 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|