Ένα δύστροπο ποίημα
κλεισμένο στον εαυτό του
ξαγρυπνά τα βράδια
συντροφιά με λέξεις
από πεπαλαιωμένους έρωτες
κι αγκυλωτά τόξα
που του τρυπούσαν την καρδιά.
Σαν θα το βρει η μέρα
η αιμορραγία στο χαρτί
θα μεταμορφωθεί σε μια
πινελιά από κόκκινο,
έτσι για να δώσει χρώμα
στην άχαρη ζωή του
κι ίσως μια κάποια ελπίδα
επιβίωσης