Ειδομένη, μια κόκκινη κουκκίδα στην άκρη του χάρτη.
Συνωστισμός ελπίδας μέσα από απέλπιδα βλέμματα…
«Κράτα το χέρι μου να περάσουμε απέναντι»
Με τις πληγωμένες πλάτες φορτωμένες ζωές
ας ρίξουμε τα τείχη για να προχωρήσουμε
στο πουθενά, στο μέχρι πότε και το γιατί.
Ίσως το βράδυ ν’ ανοίξουν τα σύνορα…