Το ανοιχτό παράθυρο
ο ηλιακός και ο κήπος.
Αφυδατωμένες οι τριανταφυλλιές
με γερασμένους τους κορμούς.
Κάποτε τα πολύχρωμα τους πέταλα
συνομιλούσαν ψιθυριστά
με το αεράκι που τα χάιδευε
και τη γυναίκα που έμενε
στο σπίτι κι έγραφε ποιήματα.
Τώρα κάθεται στην πολυθρόνα
με το άσπρο ριχτάρι σάβανο
και το βλέμμα καρφωμένο
στον τοίχο με τη φωτογραφία.
Είναι εκείνος; Είναι εκείνη;
Είναι ο έρωτάς τους αναρωτιέται
και ονειρεύεται…
Απόγευμα στις όχθες του Σηκουάνα.