Το λευκό της απόλυτης σιγής
σπίλωσε αναπάντεχα
η σταγόνα της βροχής.

Ύστερα ήρθε η καταιγίδα
μέσ’ από το θρόισμα κουρτίνας,
απλώθηκε στα ψιθυρίσματα
του αιωνόβιου ξύλου,
έσβησε τη λάμπα
και προχώρησε
στο ελικοειδές μουρμουρητό
της σκάλας.

Το κραχ στον καθρέφτη
δεν τ’ άκουσε κανείς
ως το επόμενο πρωί.