Πώς να γράψεις ένα ποίημα
για τους πρόσφυγες
εσύ
που σε τυλίγει η θαλπωρή
και προσπαθείς να νιώσεις
το κρύο της ψυχής
του κοριτσιού εκείνου
που δεν ήθελε να φύγει;
Ύστερα είναι και τα μάτια της
που πάγωσαν τη στιγμή
της εγκατάλειψης.
Είναι το βλέμμα της
που γυρεύει την κούκλα
που έμεινε ορφανή,
το σπασμένο ποδήλατο
στην αυλή
κι εκείνο το αγόρι
που της έστειλε φιλί
και ίσως ακόμη να την αναζητεί
ανάμεσα στα παραπήγματα,
στα χάρτινα σκέπαστρα
και τις πολύχρωμες μπουγάδες
στον αέρα.
Ξημέρωσε πάλι η μέρα
κι όμως
το κορίτσι που δεν ήθελε να φύγει
περιμένει το σκοτάδι
την ώρα που τ’ άστρα
θα μπουν στα όνειρα της,
να φωτίσουν το αύριο
και να φτιάξουν τον κόσμο
όπως πριν…