Το ξέρω μ΄ έχεις καταλάβει
παλεύω να στο κρύψω όμως
είναι κι αυτό το φως που ανάβει
είναι και που με πιάνει τρόμος.

Γιατί ενώ στο κρύβω φαίνεται
κι αν το μαζέψω αυτό σκορπάει
κι είμαι ένας έρωτας που κρέμεται
σε μια θηλιά και ξεψυχάει.

Γιατί παλεύω μα δε γίνεται
και να στο πω δε βρίσκω λέξη
κι είμαι ένας έρωτας που αφήνεται
και στα μαλλιά σου έχει μπερδέψει.

Γιατί έτσι λάθος που το πάω
θα γίνεται όλο και χειρότερο
σαν ουρανός που δεν αρνιέται, ούτε δέχεται.
Πρέπει λοιπόν να σ΄ αγαπάω
κάθε φορά λίγο λιγότερο
και το λιγότερο με σένα δεν αντέχεται.

Το ξέρω πάλι θα αποτύχω
μια αγκαλιά πώς να στη δώσω
νιώθω σαν ράγισμα στον τοίχο
είναι και που φοβάμαι τόσο.

Γιατί ενώ στο κρύβω φαίνεται
κι αν το μαζέψω αυτό σκορπάει
κι είμαι ένας έρωτας που κρέμεται
σε μια θηλιά και ξεψυχάει.

Γιατί παλεύω μα δε γίνεται
και να στο πω δε βρίσκω λέξη
κι είμαι ένας έρωτας που αφήνεται
και στα μαλλιά σου έχει μπερδέψει.

Γιατί έτσι λάθος που το πάω
θα γίνεται όλο και χειρότερο
σαν ουρανός που δεν αρνιέται, ούτε δέχεται.
Πρέπει λοιπόν να σ΄ αγαπάω
κάθε φορά λίγο λιγότερο
και το λιγότερο με σένα δεν αντέχεται.