Στου καντηλιού το φως, στου καντηλιού το φως
διαβάζουμε παιδί μου το σημερνό σου γράμμα
μας γράφεις πως θα 'ρθεις, μας γράφεις πως θα 'ρθεις
κι απ' την πολλή χαρά μας, πνιγήκαμε στο κλάμα

Μα πότε, μα πότε, μα πότε θα γυρίσεις
την πίκρα, την πίκρα, την πίκρα μας να σβήσεις
ξενιτεμένο μας παιδί
βαθιά πονάμε στην ψυχή

Στου καντηλιού το φως, στου καντηλιού το φως
σου γράφομε παιδί μου κι εμείς αυτές τις λέξεις
ποτέ μη μας ξεχνάς, ποτέ μη μας ξεχνάς
την ξενιτιά την πλάνα, ποτέ μην την πιστέψεις

Αχ πότε, αχ πότε, αχ πότε θα γυρίσεις
την πίκρα, την πίκρα, την πίκρα μας να σβήσεις
ξενιτεμένο μας παιδί
βαθιά πονάμε στην ψυχή