Ένα πικρό κατηγορώ
θα βγει απ' την καρδιά μου
τι φταίξαμε παλιοζωή
κι εγώ κι η φαμελιά μου

Και δε μας χάρισες ως τώρα
μία ευτυχισμένη ώρα

Με δάκρυ πλαγιάζω
με δάκρυ ξυπνάω
στον ύπνο στενάζω
στον ξύπνιο πονάω

Ένα πικρό κατηγορώ
τα χείλη μου θα πούνε
ως πότε το κορμάκι μου
καημοί θα το χτυπούνε

Ως πότε πέστε μου στ' αλήθεια
θα κλαίει ο πόνος μου στα στήθια

Με δάκρυ πλαγιάζω
με δάκρυ ξυπνάω
στον ύπνο στενάζω
στον ξύπνιο πονάω