Με κατατρέχουνε πολλοί
για τη ζωή μου τη φτωχή
και πάντα αδικημένη.

Σαν το πουλί μες στην βροχή
πετάω εδώ, πετάω εκεί
μα τι να πω η καημένη.

Να φτάσω εκεί που θέλω εγώ
η μοίρα δεν μ’ αφήνει
πέστε μου τι να κάνω.

Και δεν περνάει ούτε στιγμή
μες στη ζωή μου την πεζή
φαρμάκι να μου δίνει.