Τι δικά μου τι δικά σου
χάρισμα σου κι άντε γειά σου
μάζευτα, δεν σκοτίζομαι.
Θα τη βρω με μια κουβέρτα,
ένα μπρίκι, μια καρέκλα άνετα
σου τ’ ορκίζομαι, δε σκοτίζομαι.

Ρούχα κι έπιπλα κι αισθήματα
όλα τα μετράς με χρήματα,
η καρδιά σου πως χτυπάει
για χιλιάρικα και φράγκα,
βρες ένα πιο μάγκα, χάρηκα.

Πράγματα καλά και σκάρτα
ξεκουβάλατα και πάρτα
μάζευτα δεν μπερδεύομαι.
Άσε μόνο ένα φλυτζάνι
του καφέ κι αυτό μου φτάνει άνετα
και βολεύομαι, δεν μπερδεύομαι.

Ρούχα κι έπιπλα κι αισθήματα
όλα τα μετράς με χρήματα,
η καρδιά σου πως χτυπάει
για χιλιάρικα και φράγκα,
βρες ένα πιο μάγκα, χάρηκα.