Μονάχη κουμαντάρω τη ζωή μου
κι ας είμαι μόνη δεν μπαρκάρω πουθενά,
παίρνω ανάσα απ’ την αναπνοή μου
και το γουστάρω γιατί εγώ είμαι η ζημιά.

Είμαι ζημιά, δεν παίζομαι,
μ’ αρέσει μόνη μου να περπατάω.
Κι αν λες πως θα χαθώ, δεν χάνομαι
κάνω ζημιές και μόνη μου τα σπάω.

Είμαι ζημιά, το δέχομαι
απόφαση ζωής είναι η ζωή μου.
Ελεύθερο πουλί που πάω κι έρχομαι
κανείς δεν θα πετάξει πια μαζί μου.

Εγώ έχω το τιμόνι στη ζωή μου
φύγε από μένα δεν σε βγάζει πουθενά,
εξαφανίζω ότι μπει μες στη ψυχή μου
και άκου και αυτό, εγώ είμαι η ζημιά.

Είμαι ζημιά, δεν παίζομαι,
μ’ αρέσει μόνη μου να περπατάω.
Κι αν λες πως θα χαθώ, δεν χάνομαι
κάνω ζημιές και μόνη μου τα σπάω.

Είμαι ζημιά, το δέχομαι
απόφαση ζωής είναι η ζωή μου.
Ελεύθερο πουλί που πάω κι έρχομαι
κανείς δεν θα πετάξει πια μαζί μου.