Μου το ‘παν και το ήξερα πως είσαι επιπόλαιος
και πάντα ερωτόβιος μα έλπιζα να στρώσεις.
Μα τώρα διαπίστωσα πως είσαι αδιόρθωτος
και γυναικάς ανένδοτος και μ’ απατάς με δόσεις.

Πάρε, πάρε, πάρε τη βαλίτσα σου
δεν αντέχω άλλο τα καπρίτσια σου,
αμάν, δεν τρώγεσαι,
δεν συμμορφώνεσαι.

Το ένα το παράβλεψα, το άλλο στο συγχώρεσα
και παρωπίδες φόρεσα γιατί σε αγαπούσα.
Τη μια φορά σε μάλωσα, την άλλη σου τη χάρισα
μα πάλι σε μπλοκάρισα με μια ξανθομαλλούσα.

Πάρε, πάρε, πάρε τη βαλίτσα σου
δεν αντέχω άλλο τα καπρίτσια σου,
αμάν, δεν τρώγεσαι,
δεν συμμορφώνεσαι.