Όλοι αυτοί που σ’ αγαπούνε
μέχρι να σε σιχαθούνε
από πίσω σου θα τρέξουν
και στο τέλος θα τα παίξουν.

Μόνο εγώ θα σε μισήσω
και για αυτό μην κάνεις πίσω
ούτε χάδια, ούτε φιλία
μια ξερή ισοπαλία.

Κράτα τα μαχαίρια ακονισμένα
σαν πουλιά φυλακισμένα,
τίποτα δεν μας ανήκει
κι έγινε η αγάπη δίκη.

Όλοι όσοι με γνωρίζουν
δεν φοβούνται, ούτε ελπίζουν,
το συμφέρον τους κοιτάνε
κι όπως έρχονται έτσι πάνε.

Μόνο εσύ θα σταματήσεις
κι όλα θα μου τα ζητήσεις,
όλα θα τα αντιστρέψεις
και ποτέ δεν θα επιστρέψεις.

Κράτα τα μαχαίρια ακονισμένα
τα μαχαίρια σου για μένα,
μόνο τότε εγώ θα ζήσω
με το χτες όταν πατσίσω.

Το ‘παν όλα τα σημάδια
πως δεν θα ‘χω άλλα βράδια
να σκεφτώ, ν’ αποφασίσω
σκότωσε με για να ζήσω.

Κράτησε τα τα μαχαίρια
κι έλα κόψε μου τα χέρια,
που πουλάνε κι αγοράζουν
αλλά πουθενά δεν βγάζουν.

Κράτα τα μαχαίρια ακονισμένα
τα μαχαίρια σου για μένα
κι άμα θες να σ’ αγαπήσω
χτύπα και μην κάνεις πίσω.

Κράτα τα μαχαίρια ακονισμένα
σαν πουλιά φυλακισμένα,
τίποτα δεν μας ανήκει
κι έγινε η αγάπη δίκη.