Αργά πεθαίνουν
Σιγά κι αθόρυβα
Σαν τα βουνά.

Άδεια καθίσματα παλαιά.

Τα τέσσερα ξύλα,
Τα τέσσερα καρφιά.

Αργά έρχεται ο θάνατος.

Σταμνιά στεγνά, πήλινα αγγεία,
Πήλινα χείλη ραγισμένα.

Τα σαπισμένα από σιωπή,
Κατάκλειστα παράθυρα.

Κλίμακες.

Δάπεδα.

Γκρεμοί.

Το άχρηστο φως έχει ταφεί στην τρύπα του Κενού.

Φορέματα γυμνά από σώματα,
Απόκληρα παλιά υποδήματα, χειρόκτια ξεγυμνωμένα
Από τ’ απόντα χέρια, από τα κόκαλα.

Όπως το άσαρκο δέρμα, το ασώματο πουκάμισο.

Εσώρουχα της γύμνιας, καλύπτρες της αγάπης
Στηθόδεσμοι αδειανοί και λυπημένοι.

Άμωμα όλα,
Άμωμα, αναίμακτα,
Κρεμάμενα

Σ’ έναν ήλιο θαμπό, σ’ έναν άνεμο σταματημένο.

Σε ποια κρίση θα πέσουν,
Κρίση στερνή, εξαφάνιση,
Τα φτερά, τα κρύσταλλα, τα κρίνα.

Στέφανα υμεναίων,
πέπλα νυμφικά.

Υάκινθοι
Και φιόγκοι.

Κρίνοι τεχνητοί.

Θρύψαλα καθρεφτών,
Σβηστά κεριά.


Αχρηστεμένα όργανα του έρωτα.

Σάβανα, ενδύματα
Ωραίων θανάτων

Πολύκλαυστα,
Πολυφίλητα.

Νυχτώθηκαν οι μυστικοί ουρανοί
Και θάμπωσαν τα φωτοστέφανα.
Σεπτές Εικόνες Αγίων,
Άχρηστες, απορριγμένες.

Νεκρά φτερά, σκαμμένα πρόσωπα,
Σχήματα αγγελικά ξεθωριασμένα.

Σκεύη
Και σύμβολα ιερά:

«Τα άγια των αγίων».

«Τα σα εκ των σων»

Ο Άρτος, ο Οίνος, ο Αήρ,

Κάτω από ίσκιους σκοτεινών πουλιών, πατημασιές αλόγων.

Δεν έχουν κοιμητήρια
Τα ομοιώματα, τα εικονίσματα.

Ανθρωπόμορφα είδωλα γλυπτά,
Ανδρείκελα, πλαγγόνες, πτώματα ωραία.

Αγάλματα νεκρά στα φέρετρά τους.

Λείψανα, που δεν έλιωσαν, νεκρών από καιρό,

Ανάσκαφτα, ανακόμιστα, γεμάτα ψόφιο σκουλήκι,
Ως να ζητούν ταφή, ξανά στον θάνατο.

Άλλο δεν είδε ο ήλιος πράγμα πιο φριχτό.

Δεν το ’ξερα πως ήτανε τόσο πολλά
Τα είδωλα της Ματαιότητας.

Τόση θλίψη,
Τόση τέφρα και σποδός·

Φωτιά στον θάνατο, φωτιά στο μέγα ψέμα

Επάνω από τα είδωλα
Και τα τρομαχτικά
Σημεία και σύμβολα
Του καθημερινού θανάτου.

Επάνω απ’ την κραυγή,
Επάνω από τον άνεμο

Ένας άδειος Σταυρός.

Το ξύλο του Μαρτυρίου δίχως μαρτύριο,
Χωρίς το άγιο χρίσμα του αίματος.

Σηκώνοντας επάνω του, στη σταύρωσή του,
Μιαν άσαρκη σκιά, μιαν απουσία.

Πένθιμο σχήμα μιας θυσίας που πήγε μάταιη.

Κάτω ακούγονται ξεφωνητά πνιχτά και βόγκοι
Από τα είδωλα, σώματα, πράγματα, φωνάζοντας:

ανάσταση.