Είναι μέσα μου κάτι σκληρό.

Από πέτρα, με σιωπή πέτρας.
Από μπρούντζο ή από θάνατο,
Από τ’ άσπιλο μέταλλο του κόσμου.

(Μπορεί να ’ναι από θάνατο,
Μπορεί από μπρούντζο οι Άγγελοι.)

Από καμπάνα ή από σάλπιγγα.

Με πνίγει ο χρόνος, σημαίνει,
Με δέρνει η τύψη, αντιλαλεί
Μες σ’ όλους τους ανέμους,
Σα να φωνάζει βοήθεια,
Σα να ’πιασε φωτιά η ψυχή.
Καίγεται: τίποτα δεν τη σβει.

***

Στώμεν καλώς∙ στώμεν μετά φόβου.