Μαζεύεις τα ρούχα σου και το ξέρω θα φύγεις
θέλεις να μ’ αποφύγεις με βαρέθηκες πια.
Και τις πόρτες χτυπάς λες κι αυτές να σου φταίνε
τις βαλίτσες πετάς κι οι ενοχές σου σε καίνε.

Και δεν έχεις το θάρρος να μου πεις την αλήθεια,
να μιλήσεις στα ίσια μια μονάχα φορά.
Και δεν έχεις το θάρρος μια και σου ‘γινα βάρος
να το πεις και να φύγεις μετά, να φύγεις μετά.

Κοιτάζεις τριγύρω σου μήπως ξέχασες τίποτα
λίγα μείνανε βήματα και χωρίζουμε πια.
Και τις πόρτες χτυπάς λες κι αυτές να σου φταίνε
τις βαλίτσες πετάς κι οι ενοχές σου σε καίνε.

Και δεν έχεις το θάρρος να μου πεις την αλήθεια,
να μιλήσεις στα ίσια μια μονάχα φορά.
Και δεν έχεις το θάρρος μια και σου ‘γινα βάρος
να το πεις και να φύγεις μετά, να φύγεις μετά.