Γι’ αυτό τρέχω
στο νοσοκομείο να ακούσω
τα τελευταία λόγια
του πατέρα μου που αργοπεθαίνει.

Κολλώ το αφτί μου
στα αδύναμα του λόγια
που κυματίζουν με την ανάσα του
σαν οδηγίες προς ναυτιλλομένους.

«Να δραπετεύεις τις νύχτες γιέ μου
τις ώρες που όλοι κοιμούνται
και ^αγρυπνούν
μόνο αυτοί
που θέλεις εσύ να σε περιμένουν».