Λες και ήμουν πέτρα
για να μη ραγίσω
ήμουνα ατσάλι
για να μη λυγίσω.

Έριξες με λύσσα
πάνω στο κορμί μου
κάθε σου κακία
μέσα στη ψυχή μου.

Έβαλες φαρμάκι
στα δυο ολόγλυκα σου χείλη,
ψεύτικη αγάπη
μες στον τάφο να με στείλει.

Λες και ήμουν βράχος
που χτυπάει το κύμα
νόμιζες θ’ αντέξω
στο δικό σου κρίμα.

Πλήγωσες με λύσσα
τη χρυσή καρδιά μου
δεν σε συγκινούνε
και τα δάκρυα μου.

Έβαλες φαρμάκι
στα δυο ολόγλυκα σου χείλη,
ψεύτικη αγάπη
μες στον τάφο να με στείλει.