Της νύχτας τα μεγάλα μυστικά
δεν τα φυλούν αγγέλοι
μόνο τα κρατούν μαύρα πουλιά
και τα κοιμίζουν με γλυκά φιλιά
που η μέρα δεν τα θέλει.

Ψεύτικου ονείρου εσύ ουρανέ
και πως να σε πιστέψω,
που ‘σαι ένα γράμμα ανοιχτό
γωνιά δεν έχεις να κρυφτώ,
θάνατο να διαλέξω.

Της μέρας η πικρή ανάμνηση
η μοναξιά κι ο πόνος
σμίγουν τα χείλη σε φιλί
κοιτάει κι ο χάρος για να βρει
για ποιον τελειώνει ο χρόνος.

Ψεύτικου ονείρου εσύ ουρανέ
και πως να σε πιστέψω,
που ‘σαι ένα γράμμα ανοιχτό
γωνιά δεν έχεις να κρυφτώ,
θάνατο να διαλέξω.