γυμνός
στάθηκε μπροστά στο βλέμμα
που τον θώπευσε απαλά
έτσι το ένιωσε
κι έγινε βροχή
και ρίζωσε σαν δέντρο
στο λευκό χρώμα της θεάς
κι έγινε ιδρώτας σε αποσταγμένη γοητεία
κι έβγαλε φύλλα να θροΐζουν σε κάθε της ανάσα
κι έγινε κορμός σκληρός το σώμα
φυλακίζοντας μέσα του κάθε συναίσθημα
τα λόγια του ρούχα λερά
τα κρέμασε σε σκουριασμένα καρφιά
μέχρι να δώσουν απαντήσεις
δικές του μόνο
κι ακολούθησε τις σιωπές του
κι έμεινε άπνοος θαυμάζοντας τα επιτεύγματα της
άλλο ένα δέντρο αγαπάω κοντά στο ποτάμι, του είπε
κι εκείνος κρυφά άλλαξε ρούχο
έκοψε λώρους
πεθυμιές
αισθήματα

το αίμα νερό ορμητικό στις φλέβες κύλησε
έγινε ποταμός
και παρασύρθηκε