Πολλά ποιήματα σχεδίαζε να γράψει. Ποιήματα για την
αγάπη, για τον φόβο, για πρόσωπα που έφυγαν απ’ τη ζωή
του. Για ένα άγαλμα που πάντα θαύμαζε, όταν διέσχιζε την
κεντρική οδό. Για τη μητέρα του και για τα παιδικά του
χρόνια. Για έναν πρόγονό του μουσικό. Για έναν φίλο του
πολεμιστή. Για τη θεά Ίσιδα και για έναν ερημίτη της
θρησκείας του Ιησού. Πολλά ποιήματα είχε σχεδιάσει. Άλλα
στη σκέψη του, άλλα σε πάπυρο της Αλεξάνδρειας. Αλλά
δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει ούτε ένα. Και η ζωή του ένα
ποίημα ημιτελές. Τον βρήκε ο θάνατος στη μέση του
καλοκαιριού. Τον βρήκε ήρεμο και αγνό. Ερωτευμένο και
αποκαμωμένο. Όλα του τα χειρόγραφα ετάφησαν μαζί του.